lakierowanie-proszkowe

Choć stal ma świetne parametry wytrzymałościowe i doskonale nadaje się do budowy nawet mocno obciążanych konstrukcji, tak nie jest ona wolna od wad. Jedną z największych jest podatność na korodowanie. Niczym niezabezpieczona powierzchnia metalu szybko się utlenia, a pojawiająca się w wyniku tego procesu rdza z biegiem czasu może poważnie osłabić wykonany z tego materiału element. Z tego powodu stal zabezpiecza się przed korozją, stosując różne metody, a jedną z najskuteczniejszych jest malowanie proszkowe. Sprawdź, jak poprawnie przeprowadzić ten proces, aby ograniczyć ryzyko popełnienia błędów, które mogą osłabić powłokę ochronną.

 

Jak poprawnie malować proszkowo? Podpowiadamy!

To technika zabezpieczania stalowych elementów przed korodowaniem, ciesząca się wyjątkowo dużą popularnością. Stosuje się w niej farbę proszkową, która:

  • jest wolna od groźnych dla środowiska rozpuszczalników,
  • świetnie kryje powierzchnię bez konieczności nakładania wielu warstw,
  • jest wyjątkowo prosta w aplikacji (choć w celu utwardzenia musi być poddana działaniu wysokiej temperatury),
  • cechuje się wyjątkową odpornością na uszkodzenia mechaniczne, promieniowanie UV oraz działanie wielu związków chemicznych,
  • pełni zarówno funkcję ochronną, jak i dekoracyjną (tworzy idealnie równą, błyszczącą powłokę).

Jednak choć lakierowanie proszkowe jest relatywnie proste, tak jednocześnie łatwo popełnić w jego trakcie błąd. Skutkiem może być m.in. pomarszczenie powłoki (tzw. skórka pomarańczy) czy pojawienie się powierzchniowych grudek lub wgłębień (igiełkowanie). Każda taka wada zarówno obniża estetykę malowania, jak i przede wszystkim osłabia lakier, co przekłada się na gorszą ochronę antykorozyjną.

Aby zniwelować ryzyko ich powstania, musisz przede wszystkim:

  • używać dobrej jakości farb, które do tego powinny być przechowywane w odpowiednich warunkach,
  • dokładnie przygotować powierzchnię do lakierowania – usunąć wszystkie luźne zanieczyszczenia oraz odtłuścić,
  • stosować się do zaleceń producenta farby proszkowej pod kątem czasu oraz temperatury wygrzewania (proces utwardzania).

Jak zniwelować błędy powstałe podczas aplikacji?

Jeśli po zakończeniu malowania proszkowego zauważysz wady na powierzchni, w niektórych przypadkach ich usunięcie niestety będzie wymagać ponownego przeprowadzenia całego procesu. Oznacza to, że z lakierowanego elementu należy usunąć całą nałożoną powłokę, powierzchnię odpowiednio przygotować, a następnie pomalować. Dotyczy to szczególnie przypadków, w których na lakierze pojawiły się różnego rodzaju pęknięcia oraz pęcherze wypełnione powietrzem. Tak samo należy postąpić w przypadku zaobserwowanie bardzo niskiej przyczepności powłoki.

Są jednak przypadki, gdy defekty powstałe po lakierowaniu proszkowym można zniwelować i w dużej mierze zatuszować. Proces ten polega na przeszlifowaniu powierzchni papierem ściernym w celu odpowiedniego jej wyrównania, a następnie nałożeniu dodatkowej warstwy proszku. Taką procedurę zazwyczaj można przeprowadzić, gdy na malowanym elemencie zauważysz:

  • efekt skórki pomarańczy,
  • drobne nierówności, zacieki i kropelki,
  • grudki (przyklejone zanieczyszczenia),
  • nierównomierną grubość powłoki.

Wady na malowanej powierzchni: jak im zaradzić?

Aby do minimum ograniczyć powstanie wad na powierzchni lakierowanej proszkowo, przede wszystkim zadbaj o dobry stan pistoletu natryskowego. Jednocześnie zwróć uwagę na prawidłowe ustawienie parametrów jego pracy – najlepiej wykonaj próby na testowym elemencie.

Dodatkowo przygotowując się do malowania proszkowego, warto przesiać proszek, aby usunąć z niego ewentualne zanieczyszczenia. Zaleca się także zweryfikować poprawność uziemienia lakierowanego elementu – zbyt słabe może zmniejszyć przyczepność farby do metalu.

Sprawdź inne możliwe wady powłoki proszkowej

Pamiętaj, że do tej pory wymieniliśmy tylko kilka z wielu możliwych wad powłoki wykonanej z lakieru proszkowego. Jak podkreślają specjaliści naszej firmy Bereda, niepoprawnie wykonany proces malowania taką farbą może skutkować również m.in.:

  • efektem klatki Faradaya – brak powłoki w zagłębieniach,
  • różnicami w kolorze lub połysku lakieru na powierzchni elementu,
  • tzw. rybimi oczami, czyli nieestetycznymi wtrąceniami przybierającymi kształt koła lub okręgu,
  • efektem ramki – farba w nadmiarze zbiera się na krawędziach, tworząc tam znacznie grubszą powłokę.